3 Δεκεμβρίου…Παγκόσμια ημέρα Αναπηρίας

Όταν ο Λυσίας, έγραφε το “Υπέρ Αδύνατου” προκειμένου να υπερασπιστεί με το κείμενό του τον ανάπηρο, για να βεβαιώσει στο Δικαστήριο την ανάγκη του για το δικαίωμα στο κρατικό βοήθημα, ασφαλώς και δεν φανταζότανε ότι ο λόγος που έγραψε, θα μπορούσε να έχει απόλυτη την αξία του και στην σημερινή εποχή.
Η ποσόστωση των Αμεα και ΑΜΕΑ σήμερα στην Ελλάδα, είναι, ένα εκατομμύριο.
Κατά σύμπτωση, η ίδια αναλογία, με Διεθνή στατιστικά, ισχύει στις περισσότερες Χώρες του κόσμου, ο ένας στους δέκα χαρακτηρίζεται ως ανάπηρος.
Η οποιαδήποτε σωματική ή πνευματική αδυναμία, που καθιστά το άτομο μη ικανό προς δραστηριότητα ισότιμη με αυτό που θεωρείται υγιές, ορίζεται ως αναπηρία και προσδιορίζεται ως ποσόστωση ανικανότητας.
Το πρόβλημα διογκώνεται, όταν το ποσοστό αναπηρίας είναι τέτοιο, που απαιτείται διαρκής φροντίδα από κάποιο άλλο άτομο που είναι υγιές, αυτόν ή αυτήν που ονομάζουμε “φροντιστή”.
Δηλαδή ένα υγιές άτομο δεσμεύεται να φροντίζει ισοβίως, ένα μη υγιές, που χαρακτηρίζεται ως “ανάπηρο”.
Είναι βέβαια ανεπίτρεπτο λάθος να πιστεύουμε, ότι τα ανάπηρα άτομα, δεν μπορούν να προσφέρουν ή να εργάζονται ή να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε κοινωνική δραστηριότητα, αρκεί η ίδια η κοινωνία να έχει φροντίσει για τις προϋποθέσεις της διευκόλυνσής τους, σε αυτές τις δραστηριότητες.
Ένας υπερθετικός βαθμός αξιολόγησης για τις πολιτισμένες Χώρες, είναι η πολιτικές και οι εφαρμογές, για την προστασία, την εκπαίδευση, την απασχόληση και την μετακίνηση των ατόμων με αναπηρία.
Ένας καλός νομοθετικός σχεδιασμός, με ευαισθησία και σύγχρονη αντίληψη, ανήκει στις βασικές προϋποθέσεις ενός πολιτισμένου κράτους.
Είναι άδικο και ανέντιμο τα άτομα με αναπηρία, να διεκδικούν αυτά που τους οφείλονται, είναι απάνθρωπο να αδιαφορεί κανείς στην απάληψη της εξάρτησης για δικαιώματα θεμελιώδη του αδύνατου, από τον δυνατό.
Υποψήφιοι Ανάπηροι είμαστε όλοι!!!
Ποιος ξέρει αν ένα ατύχημα την επόμενη στιγμή, δεν σε καταστήσει ανάπηρο, ποιος βεβαιώνει ότι μετά από λίγο, δεν θα ανήκεις στον “ένας στους δέκα” και να απαιτείς και εσύ από τους εννέα τους άλλους, που ανήκουν στα “εννέα δέκατα ” αυτά που δεν πρόσφερες, όταν ήσουν εκεί.
Κλείσε για λίγο τα μάτια σου και προχωρά ως τυφλός, θα δεις ή μάλλον θα καταλάβεις πόσο δύσκολο είναι.
Κάθισε σε μια καρέκλα και μην σηκωθείς, αν δεν έρθει κάποιος να σε σηκώσει.
Κούμπωσε το παντελόνι σου με το ένα χέρι, χωρίς δάχτυλα και μην πεις…Α!!!…το θέμα δεν με αφορά.
Οι Παραολυμπιακοί αγώνες, είναι μια ισχυρή δυνατότητα σ´αυτούς τους συνανθρώπους μας.
Οι παρακοινωνικοί κανόνες, είναι μια ντροπή σ´αυτούς που τους θεωρούν πηγή συμπεριφορών άθλιων και απάνθρωπων.
Ας κάνουμε μια σημερινή μέρα, αιώνια.!!!
Ας κάνουμε το συναίσθημα πράξη, για να γεννηθεί ένα άλλο συναίσθημα υπέροχο, μεγαλειώδες, ανθρώπινο, του συνανθρώπου αυτού που ο Λυσίας, όταν όρισε ποιος είναι ο “αδύνατος ” δεν εννοούσε αυτόν ως “Δυνατό”.

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα για τα άτομα με αναπηρία, το Λαϊκό Ευρωπαϊκό Κόμμα παραχώρησε ΔΩΡΕΑΝ αναπηρικά αμαξίδια και καροτσάκια σε πολίτες με ειδικά προβλήματα αναπηρίας που αδυνατούσαν να τα αποκτήσουν για τις μετακινήσεις τους.