Η Λάθος πλευρά της ιστορίας
23-8-2023
Ο κατασκευασμένος ήρωας, ο γυρολόγος ζητιάνος Πρόεδρος της Ουκρανίας που σκότωσε 400.000 Ουκρανούς για να συντηρήσει την διαφθορά στη Χώρα του, υποστηρίζεται από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας και καθιστούν την Πατρίδα μας μέρος του προβλήματος, υποστηρίζοντας τον πόλεμο αντί για την Ειρήνη.
Μία Ουκρανία που είναι καταδικασμένη να ηττηθεί και μία Ελλάδα που είναι καταδικασμένη να καεί, αποτελούν το επίκεντρο της διαφθοράς και της μανιακής αριθμομέτρηση ανθρώπινων πτωμάτων και ζώων, από τον πόλεμο η πρώτη και από τις φωτιές η δεύτερη.
Ο κ. Μητσοτάκης, που εμφανίζεται σαν τον ιπτάμενο ασπρομάλλη των παιδικών μας χρόνων (τον Παραμυθά) με ατομικό, υπουργικό και κομματικό χρέος εκατομμυρίων ευρώ, δαπανά τα χρήματα των φορολογούμενων Ελλήνων ενισχύοντας τον Πρόεδρο της Ουκρανίας για να εκπληρώσει τις διαθέσεις της γεροντικής άνοιας του Μπάιντεν.
Πριν το προδιαγεγραμμένο τέλος της Ουκρανίας και πριν την ανοικοδόμησή της, πριν ξεχαστεί απ΄ όλους μετά τον αφανισμό της, οι υποσχέσεις και τα μεγάλα λόγια, δεν θα μείνουν ούτε καν στην ιστορία.
Οι νεοεκλεγέντες Βουλευτές των νέων Κομμάτων που μπήκαν για πρώτη φορά στη Βουλή και οι Αρχηγοί τους, απλά κατέχουν τις θέσεις τους. Καμία δήλωση για τις πυρκαγιές, κανένα σχόλιο για την επίσκεψη του Ουκρανού Προέδρου, καμία τοποθέτηση για τις νέες ταυτότητες, καμία αναφορά για την αύξηση των καυσίμων. Απλά υπάρχουν.
Η ικανοποίηση για το εκλογικό αποτέλεσμα κάηκε μαζί με την μισή Ελλάδα στα ανεξέλεγκτα πύρινα μέτωπα, στα καμένα στρατόπεδα και στα καμένα σπίτια που δεν πρόλαβαν να πλειστηριαστούν.
Όλα θα ξεχαστούν όμως τόσο γρήγορα, όσο τα Τέμπη και τα οικονομικά σκάνδαλα.
Τα ΜΜΕ θα προσπεράσουν τις εικόνες χάους και τα αποκαΐδια και μετά τις υποσχέσεις για άμεση ενίσχυση των πυρόπληκτων, θα εστιάσουν στις δηλώσεις του Πρωθυπουργού στην ΔΕΘ, στις Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές που οι ικανοί θα είναι πάλι τα ίδια πρόσωπα των ίδιων πολιτικών κομμάτων και αμέσως μετά θα έχουμε τη νέα μετάλλαξη του κορωνοϊού και τα νέα εμβόλια, για να περάσουν ανώδυνα τις νέες ταυτότητες για τις οποίες ο λαός και πάλι διχάζεται, βλέποντας τους πλειστηριασμούς των σπιτιών του, μέρος της κανονικότητας.